Emma Swift (geen familie van Taylor Swift) is een 38-jarige Australische singer-songwriter van folksongs die momenteel muziek maakt en opneemt vanuit haar nieuwe woonplaats in Nashville, Tennessee waar ze in 2013 naartoe verhuisde. Naast haar werk als zangeres is zij ook al sinds lang DJ op een Amerikaans en een Australisch radiostation. Ze heeft in de voorbije jaren ook backing vocals verzorgd op platen van haar Engelse echtgenoot en singer-songwriter Robyn Hitchcock waarvoor ze ook samenwerkte met ‘Wilco’-gitarist en keyboardsspeler Patrick Sansone.

“Slow Dancing With Ghosts” is de titel van haar binnenkort verschijnende nieuwe plaat, maar eerst introduceert deze artieste zich met een plaat vol coverversies van songs die allemaal door Bob Dylan werden gecomponeerd en op zijn albums werden opgenomen. De albumtitel “Blonde On The Tracks” is een mix van de titels van twee vroegere succesalbums van Bob Dylan: “Blonde On Blonde” uit 1966 en “Blood On The Tracks”, zijn vijftiende studioplaat uit 1975.

Emma Swift werd voor haar muzikale keuze van kindsbeen af beïnvloed door singer-songwriters die ook veel belang hebben gehecht aan poëtische songteksten. De invloeden van o.a. Sandy Denny, Marianne Faithfull, Leonard Cohen en Bob Dylan zijn dan ook goed merkbaar in haar liedjes zoals opgenomen op haar eerste ep “Emma Swift”’ uit 2014. “Blonde On The Tracks” met acht interpretaties van Bob Dylan-nummers is eigenlijk pas haar eerste volwaardige album dat dus binnen enkele maanden zal opgevolgd worden door de plaat “Slow Dancing With Ghosts” met eigen composities van Emma Swift.

Maar dat ze internationaal zal gaan doorbreken met dit eerbetoon aan de liedjes van de nu 79-jarige Robert Zimmerman staat voor ons buiten kijf. De eerder vermelde Patrick Sansone trad op als producer van “Blonde On The Tracks” en hij speelde er ook op mee op gitaar en keyboards, terwijl Emma’s eega Robyn Hitchcock op gitaar meespeelt. Thayer Serrano op pedal steelgitaar, Jon Estes op basgitaar en Jon Radford op drums zijn de drie andere instrumentalisten die een bijdrage aan de opname van dit album hebben afgeleverd.

De eerste song op deze plaat is het op de eerste hier toegevoegde video te beluisteren nummer “Queen Jane Approximately” dat Bob Dylan voor het eerst opname op zijn album “Highway 61 Revisited” uit 1965. Dat er bij de songselectie voor dit album kort op de bal werd gespeeld moge blijken uit de keuze voor het nummer “I Contain Multitudes” (zie 2e video) dat als eerste single uit het album werd getrokken. Het is namelijk eveneens de eerste single en de eerste track op de onlangs uitgebrachte splinternieuwe plaat “Rough And Rowdy Ways” van de grootmeester Bob Dylan himself.

Met haar zachte, dromerige, fragiele en loepzuivere stem brengt Emma Swift geen identieke coverversies van Dylan’s liedjes maar ze geeft er hier en daar een stevige feministische ‘twist’ aan. Dat leidt af en toe tot verrassend mooie en soms zeer ontroerende resultaten zoals bij de songs “One Of Us Must Know (Sooner Or Later)”, “You’re A Big Girl Now” en het twaalf minuten durende “Sad Eyed Lady Of The Lowlands”. Maar ook het welbekende en al vaak gecoverde “Simple Twist Of Fate” krijgt hier van Emma Swift een zeer mooie eigen gemaakte emotievolle interpretatie.

Er zijn echter ook enkele verrassende keuzes gemaakt bij het zoeken naar geschikte liedjes voor een coverversie. Uit Dylan’s album “New Morning” van 1970 selecteerde Emma Swift het minder gekende nummer “The Man In Me” en van zijn plaat “Planet Waves” uit 1974 koos ze voor het heerlijk mooie “Going, Going, Gone”. Tot slot ook nog een grote pluim voor de schitterende instrumentatie bij al deze liedjes. Haar volgende soloplaat zal héél goed moeten zijn om de kwaliteit van deze cd “Blonde On The Tracks” te kunnen overtreffen, maar we zullen daarbij heel graag verrast worden door deze fantastische zangeres. Als u Bob Dylan’s liedjes eens wilt horen gezongen worden door een mooie en lieflijke stem in plaats van de schorre vocalen van Dylan zelf, dan moet u deze plaat kopen, punt uit!

(valsam)